Ĝi konsistas el "vortoj", tiu estas unu aŭ pluraj signoj (ne nur de literoj sed ankaŭ ciferoj, frazosignoj, ideogramoj ktp.), kiuj estas disigataj de aliaj
tekstopartoj per interspacoj.
Sie besteht aus "Wörtern", das sind ein oder mehrere Zeichen (nicht nur von Buchstaben sondern auch Ziffern, Satzzeichen, Ideogramme usw.), die von anderen Textteilen durch Zwischenraumzeichen
getrennt sind.
Atentu, skribmaniero gravas:
Achtung, es kommt auf die Schreibweise an:
La programlingvo E uzas la 7 'konatajn' vortojn
Die Programmiersprache E benutzt die 7 'ihr bekannten' Wörter
Ĉiuj aliaj vortoj estas 'nekonataj' vortoj. Ili ne havas funkcion kaj povas servi kiel klarigoj.
alle anderen Wörter sind 'unbekannte' Wörter. Diese haben keine Funktion und können als Erläuterungen benutzt werden.
Por uzi fontotekston skribita en E oni bezonas kompililon (ĝi nomiĝas `e´), kiu tradukas la fontotekston al plenumebla programo.
Um einen in E geschriebenen Quelltext zu benutzen, benötigt man einen Compiler (er heisst 'e'), der den Quelltext in ein ausführbares Programm übersetzt.
Kaj tiel la vortoj funkcias:
Und so funktionieren die Wörter:
nombroj / Zahlen |
Ĉiu nombro estas transformata al unu bajto. (E kutime uzas la deksesciferan = heksadecimalan nombrosistemon!) |
. |
Per punkto komencas kaj finas difino de nova vorto. La kompililo aldonas al sia fino ligadreson, kiu montras al la situo de la ligadreso de la antaŭa
vorto. La unua vorto en la vortaro (biblioteko) havas la ligadreson 0. Tiel ĉiuj vortoj estas katenigitaj kaj la kompililo povas traserĉi sian vortaron (bibliotekon) kaj povas
trovi ĉiujn 'konatajn' vortojn. |